Familieshoot – Een ochtend in hun vakantiebubbel

‘Wij gaan elk jaar met de hele familie op vakantie en dat willen we vastgelegd hebben door jou!’ Familieshoot

Nou, ik kan je vertellen: mijn hart maakte een sprongetje. Dit is precies wat ik zó graag doe. Het vastleggen van al die mooie familiemomenten om jullie verhaal te mogen vertellen.

En dat dit niet zomaar een familieshoot zou worden dat werd al snel duidelijk. ‘Wij kwamen hier al toen we zelf kinderen waren’, vertelde Lise me. Hoe tof is het dat nu hun eigen kinderen door dezelfde straatjes van het park rennen en spelen in dezelfde speeltuintjes. Opa en oma, helemaal gelukkig in hun nieuwe rol, halen ook herinneringen op. Dit is niet zomaar een vakantieplek, dit in een tweede thuis.

Ik had een primeurtje!

Samen maakten we vooraf een plannetje. Ze vertelden me dat ze nog niet eerder een familieshoot, inclusief kleinkinderen hadden gedaan. Ik had een primeurtje dus! Op de vraag wat ze graag terug wilde zien in de foto’s, zeiden ze: ‘Heel veel liefde en connectie, maar ook onze eigenaardigheden en gekke bekken.’ En dán weet je, dit gaat tof worden! Hier zou ik vooral mogen vastleggen wat er écht is. Niet alleen de warme knuffels, maar ook de ongefilterde lol en die kleine, alledaagse (gekke) momenten die je voor altijd wil bewaren.

En terwijl zij zich al een paar dagen waande in hun eigen wereld op het vakantiepark, kreeg ik een foto toegestuurd. Tante Lise knuffelend met haar babynichtje Julie. En overal uitgestalde spullen in een huisje dat eigenlijk net te klein is voor zoveel leven. Een voorproefje van de gezellige chaos die bij hun familie hoort.

De dag van de shoot

Toen ik mijn gordijnen langzaam opentrok hing er een dunne mist. Stiekem hoopte ik dat die zou blijven hangen—dat zachte, mysterieuze laagje dat de foto’s een extra bijzondere sfeer zouden geven. Wat ik niet zag, maar wél voelde, was de kou. Het soort kou die langs je wangen snijdt en je adem als wolkjes zichtbaar maakt. Ik trok een dikke jas aan, sloeg een sjaal om mijn nek en trok mijn wandelschoenen stevig aan. De verwarming in mijn auto op standje heet. Op de parkeerplaats van het vakantiepark was het spekglad. Heel voorzichtig stapte ik de auto uit, zwengelde mijn cameratas op mijn rug en schuifelde voetje voetje vooruit. In de verte hoorde ik iemand roepen: ‘Lisaaaa, we zijn hier!’ Lise en haar vader stonden al klaar om me op te halen! Samen gingen op weg naar hun huisje.

En daar werd ik meteen ondergedompeld in hun vakantiegevoel. Twee neefjes die door het huis renden en zich samen kostelijk vermaakten met kunstjes doen. Een baby die werd verschoond door oma. Twee schoonbroers pratend in de keukenhoek. En terwijl ik mijn camera erbij pakte, kwamen er twee paar nieuwsgierige ogen even bij me kijken en kletsen.

Hún verhaal

Wat ik vast legde waren allemaal kleine momenten die juíst hun verhaal zo groots maken. Blauwe besjes die als kleine balletjes in opa’s mond werden gegooid. Een prentenboek dat in oma’s handen tot leven kwam terwijl kleine vingertjes over de plaatjes dwaalden. Het soort momenten waar je zachtjes doorheen ademt, bang dat een zacht kuchje de magie zou verstoren

En toen was het tijd dat de loopfietsjes hun eigen route door de mist vonden. Op naar een buitenavontuur! Er was geen haast, geen moeten. Alleen maar zijn. Mijn camera werd een fluisteraar en ving niet alleen maar plaatjes, maar verhálen. De hand van opa op het schoudertje van zijn kleinzoon. Oma die de wandelwagen duwt, haar beide volwassen dochters ingehaakt in haar armen.

Die ochtend mocht ik meewandelen door hun wereld. Even de tijd stilzetten. Want dat is wat foto’s doen. Ze vangen niet alleen hoe het eruitzag, maar vooral hoe het voelde. En daar, op hun vertrouwde vakantieplek, voelde het als thuiskomen.

En toen ze de foto’s twee weken later in hun galerij konden bewonderen, kreeg ik een heel fijn berichtje:

“Tranen in onze ogen, Lisa. Zo mooi. En zo, zo waardevol.”

Familieshoot

Terug naar mijn website of bekijk mijn instagram